παραχωνεύω

Α

προκαλώ τήξη και αλλαγή σχήματος («προσβαλεῑν τῷ στερεώματι ἤ παραχωνεῡσαι αὐτοῡ τι...»

[ο ήλιος και η σελήνη δεν μπορούν] να επηρεάσουν το στερέωμα ή να προκαλέσουν τήξη και να αλλοιώσουν το σχήμα κάποιου μέρους του, Γρηγ. Ναζ.).

[ΕΤΥΜΟΛ. < παρ(α)-* + χωνεύω «τήκω, λειώνω μέταλλο»].